Powstały około 150 mln lat temu poprzez obecność ruchów tektonicznych Ziemi, a w 1855 roku ich odkrywca, szkocki misjonarz i badacz - David Livingstone, nazwał je na cześć panującej ówcześnie angielskiej królowej. Mowa oczywiście o WODOSPADZIE WIKTORII W ZIMBABWE.
Wodospady Wiktorii są tak potężne, że można je usłyszeć z odległości aż 40 kilometrów! Dodatkowo uderzająca woda tworzy mistyczną mgłę, która unosi się w powietrzu. Teraz już łatwo zrozumieć, czemu plemię Kololo nazwało te wodospady “mgła, która grzmi”, bo właśnie to dokładnie oznacza “Mosi-oa-Tunya”.
Podzielone są na trzy części, które noszą nazwy Główna, Wschodnia i Tęczowa. Znajdują się one na granicy Zimbabwe i Zambii, na rzece Zambezi. Ich szerokość przekracza 1,7 km, a to, co sprawia, że są tak wyjątkowe, to nie tylko ich ogrom, ale także mistyczna atmosfera, która otacza to miejsce. Woda, której w porze deszczowej kaskadami spływa tu aż około 500 milionów litrów wody na minutę, spada tu z imponującej wysokości - 108 metrów, wydając przy tym bardzo głośny odgłos. Ze względu na siłę wodospadu i ciągłe rozbryzgiwanie wody, w bezpośrednim sąsiedztwie Wodospadu Wiktorii tworzy się mikroklimat. To wyjątkowe środowisko dało początek "lasowi deszczowemu", którego bujna roślinność kwitnie głównie dzięki ciągłemu unoszeniu się mgły. To wilgotne środowisko wspiera bogatą różnorodność gatunków roślin i zwierząt, w tym rzadkie orchidee i kolorowe motyle. Mgła odżywia również unikalne "księżycowe kwiaty" (ang. moon flower). Przykładowo, takimi kwiatami są wilce białe. Tak jak nocne zwierzęta budzą się w nocy, tak księżycowe kwiaty są nocnymi roślinami. Te kwitnące nocą rośliny otwierają swoje duże, pachnące kwiaty dopiero po zmroku. W ciągu dnia kwiaty księżycowe mają nie więcej niż centymetr lub dwa szerokości, ale gdy zachodzi słońce, otwierają się, tworząc zdumiewające i duże kwiaty.
Co ciekawe, Wodospad Wiktorii jest jednym z niewielu miejsc na świecie, gdzie można zaobserwować tęczę księżycową (ang. moonbow). Powstaje ona tak samo jak wszystkim nam znana zwykła tęcza - w wyniku załamania światła wewnątrz licznych kropli wody. Księżyc nie wytwarza własnego światła, więc jego jasność pochodzi od odbijającego się od jego powierzchni światła słonecznego. Ze względu na to, tęczę księżycową trudniej zobaczyć, ponieważ jej kolory nie są tak wyraźne i intensywne, a raczej bledsze, mogą nawet być widziane jako białe. Dlatego, tęczę księżycową najłatwiej dostrzec podczas pełni. I to jest właśnie różnica pomiędzy tęczą zwykłą a księżycową.
Wodospady Wiktorii to jedno z najbardziej imponujących miejsc na świecie, które zachwyci każdego podróżnika, a wedłgu nas trzeba je zobaczyć choć raz w życiu. Potwierdza to, wpisanie ich na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1989 roku.
Przeczytaj o Wodospadzie Niagara oraz o jeszcze potężniejszym wodospadzie w Lesotho!